Aşık İhsani Köşesi  KİTAPLARI  
Bizim köyde bir ağayla bir Nazlı Yaşıyordu, yaşıyordu, yaşar ya! Ağanın göbeği, Nazlı’nın karnı Şişiyordu, şişiyordu, şişer ya! Nazlı’nın ne damı, tarlası, beyi Yoktu kendisinin olan tek şeyi Ağanın gözüne girerim deyi Koşuyordu, koşuyordu, koşar ya! Ağa savaşını yapardı aşla, Kendisine karşı dikilen başla, Bir imamla aldığını, üç taşla Boşuyordu boşuyordu, boşar ya! Nazlı ayak uydurmuştu asıra Köycek ona, kahpe derdik, o sıra Gündüz kıra, gece nemli hasıra Düşüyordu, düşüyordu, düşer ya! Hasan, Hacer, Hamza, Hüsniye, Kaya, Kediden öküze, tavuktan taya, Kim eline ne geçerse ağaya Taşıyordu, taşıyordu, taşır ya! Nazlı’yı son gördüğümde solmuştu Barındığı yeri saman dolmuştu On üç yaşındaydı ana olmuştu Şaşıyordu, şaşıyordu, şaşar ya !
 |
|
8155 kez okundu
YorumlarHenüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |
